蘇武傳(節選)(班固)拼音版、注音及讀音

蘇武傳(節選)拼音版、注音及讀音：

文學家：班固

sū wǔ chuán jié xuǎn

蘇武傳(節選)

wǔ zì zi qīng，shǎo yǐ fù rèn，xiōng dì bìng wèi láng，shāo qiān zhì yí zhōng jiù jiān。shí hàn lián fá hú，shù tōng shǐ xiāng kuī guān。xiōng nú liú hàn shǐ guō jílù chōng guó děng qián hòu shí yú bèi，xiōng nú shǐ lái，hàn yì liú zhī yǐ xiāng dāng。tiān hàn yuán nián，qiě dī hóu chán yú chū lì，kǒng hàn xí zhī，nǎi yuē: hàn tiān zǐ wǒ zhàng rén xíng yě。jǐn guī hàn shǐ lù chōng guó děng。wǔ dì jiā qí yì，nǎi qiǎn wǔ yǐ zhōng láng jiàng shǐ chí jié sòng xiōng nú shǐ liú zài hàn zhě，yīn hòu lù chán yú，dá qí shàn yì。

武字子卿，少以父任，兄弟并為郎，稍遷至栘中廄監。時漢連伐胡，數通使相窺觀。匈奴留漢使郭吉、路充國等前后十余輩，匈奴使來，漢亦留之以相當。天漢元年，且鞮侯單于初立，恐漢襲之，乃曰：「漢天子我丈人行也。」盡歸漢使路充國等。武帝嘉其義，乃遣武以中郎將使持節送匈奴使留在漢者，因厚賂單于，答其善意。

wǔ yǔ fù zhōng láng jiàng zhāng shèng jí jiǎ lì cháng huì děng mù shì chì hòu bǎi yú rén jù。jì zhì xiōng nú，zhì bì yí chán yú chán yú yì jiāo，fēi hàn suǒ wàng yě。fāng yù fā shǐ sòng wǔ děng，huì gōu wáng yǔ zhǎng shuǐ yú cháng děng móu fǎn xiōng nú zhōng。gōu wáng zhě，kūn xié wáng zǐ zi yě，yǔ kūn xié wáng jù jiàng hàn，hòu suí zhuó yě hóu méi hú zhōng，jí wèi lǜ suǒ jiāng jiàng zhě，yīn xiāng yǔ móu，jié chán yú mǔ yān zhī guī hàn。huì wǔ děng zhì xiōng nú。yú cháng zài hàn shí，sù yǔ fù zhāng shèng xiāng zhī，sī hòu shèng yuē: wén hàn tiān zǐ shén yuàn wèi lǜ，cháng néng wéi hàn fú nǔ shè shā zhī，wú mǔ yǔ dì zài hàn，xìng méng qí shǎng cì。zhāng shèng xǔ zhī，yǐ huò wù yǔ cháng。hòu yuè yú，chán yú chū liè，dú yān zhī zǐ dì zài。yú cháng děng qī shí yú rén yù fā，qí yī rén yè wáng gào zhī。chán yú zǐ dì fā bīng yǔ zhàn，gōu wáng děng jiē sǐ，yú cháng shēng de。

武與副中郎將張勝及假吏常惠等募士斥候百余人俱。既至匈奴，置幣遺單于；單于益驕，非漢所望也。方欲發使送武等，會緱王與長水虞常等謀反匈奴中。緱王者，昆邪王姊子也，與昆邪王俱降漢，后隨浞野侯沒胡中，及衛律所將降者，陰相與謀，劫單于母閼氏歸漢。會武等至匈奴。虞常在漢時，素與副張勝相知，私候勝曰：「聞漢天子甚怨衛律，常能為漢伏弩射殺之，吾母與弟在漢，幸蒙其賞賜。」張勝許之，以貨物與常。后月余，單于出獵，獨閼氏子弟在。虞常等七十余人欲發，其一人夜亡告之。單于子弟發兵與戰，緱王等皆死，虞常生得。

chán yú shǐ wèi lǜ zhì qí shì。zhāng shèng wén zhī，kǒng qián yǔ fā，yǐ zhuàng yǔ wǔ。wǔ yuē: shì rú cǐ，cǐ bì jí wǒ，jiàn fàn nǎi sǐ，zhòng fù guó!yù zì shā，shèng huì gòng zhǐ zhī。yú cháng guǒ yǐn zhāng shèng。chán yú nù，zhào zhū guì rén yì，yù shā hàn shǐ zhě。zuǒ yī zhì zī yuē: jí móu chán yú，hé yǐ fù jiā?yí jiē jiàng zhī。chán yú shǐ wèi lǜ zhào wǔ shòu cí。wǔ wèi huì děng: qū jié rǔ mìng，suī shēng hé miàn mù yǐ guī hàn?yǐn pèi dāo zì cì。wèi lǜ jīng，zì bào chí wǔ。chí zhào yī，záo dì wèi kǎn，zhì yūn huǒ，fù wǔ qí shàng，dǎo qí bèi，yǐ chū xuè。wǔ qì jué，bàn rì fù xī。huì děng kū，yú guī yíng。chán yú zhuàng qí jié，zhāo xī qiǎn rén hòu wèn wǔ，ér shōu xì zhāng shèng。

單于使衛律治其事。張勝聞之，恐前語發，以狀語武。武曰：「事如此，此必及我，見犯乃死，重負國！」欲自殺，勝惠共止之。虞常果引張勝。單于怒，召諸貴人議，欲殺漢使者。左伊秩訾曰：「即謀單于，何以復加？宜皆降之。」單于使衛律召武受辭。武謂惠等：「屈節辱命，雖生何面目以歸漢？」引佩刀自刺。衛律驚，自抱持武。馳召醫，鑿地為坎，置煴火，覆武其上，蹈其背，以出血。武氣絕，半日復息。惠等哭，輿歸營。單于壯其節，朝夕遣人候問武，而收系張勝。

wǔ yì yù。chán yú shǐ shǐ xiǎo wǔ，huì lùn yú cháng，yù yīn cǐ shí jiàng wǔ。jiàn zhǎn yú cháng yǐ，lǜ yuē: hàn shǐ zhāng shèng móu shā chán yú jìn chén，dāng sǐ chán yú mù jiàng zhě，shè zuì。jǔ jiàn yù jī zhī，shèng qǐng xiáng。lǜ wèi wǔ yuē: fù yǒu zuì，dāng xiāng zuò。wǔ yuē: běn wú móu，yòu fēi qīn shǔ，hé wèi xiāng zuò?fù jǔ jiàn nǐ zhī，wǔ bù dòng。lǜ yuē: sū jūn，lǜ qián fù hàn guī xiōng nú，xìng méng dà ēn，cì hào chēng wáng，yōng zhòng shù wàn，mǎ chù mí shān，fù guì rú cǐ。sū jūn jīn rì jiàng，míng rì fù rán。kōng yǐ shēn gāo cǎo yě，shuí fù zhī zhī?wǔ bù yīng。lǜ yuē: jūn yīn wǒ jiàng，yǔ jūn wèi xiōng dì jīn bù tīng wú jì，hòu suī fù yù jiàn wǒ，shàng kě dé hū?wǔ mà lǜ yuē: rǔ wéi rén chén zǐ，bù gù ēn yì，pàn zhǔ bèi qīn，wèi jiàng lǔ yú mán yí，hé yǐ nǚ wèi jiàn?qiě chán yú xìn nǚ，shǐ jué rén sǐ shēng，bù píng xīn chí zhèng，fǎn yù dòu liǎng zhǔ guān huò bài。nán yuè shā hàn shǐ zhě，tú wèi jiǔ jùn wǎn wáng shā hàn shǐ zhě，tóu xiàn běi quē cháo xiǎn shā hàn shǐ zhě，jí shí zhū miè。dú xiōng nú wèi ěr。ruò zhī wǒ bù jiàng míng，yù lìng liǎng guó xiāng gōng，xiōng nú zhī huò，cóng wǒ shǐ yǐ!lǜ zhī wǔ zhōng bù kě xié，bái chán yú。chán yú yù yì yù jiàng zhī。nǎi yōu wǔ zhì dà jiào zhōng，jué bù yǐn shí。tiān yù xuě。wǔ wò，niè xuě yǔ zhān máo bìng yàn zhī，shù rì bù sǐ。xiōng nú yǐ wéi shén，nǎi xǐ wǔ běi hǎi shàng wú rén chù，shǐ mù dī。dī rǔ，nǎi dé guī。bié qí guān shǔ cháng huì děng，gè zhì tā suǒ。

武益愈。單于使使曉武，會論虞常，欲因此時降武。劍斬虞常已，律曰：「漢使張勝謀殺單于近臣，當死；單于募降者，赦罪。」舉劍欲擊之，勝請降。律謂武曰：「副有罪，當相坐。」武曰：「本無謀，又非親屬，何謂相坐？」復舉劍擬之，武不動。律曰：「蘇君，律前負漢歸匈奴，幸蒙大恩，賜號稱王，擁眾數萬，馬畜彌山，富貴如此。蘇君今日降，明日復然。空以身膏草野，誰復知之？」武不應。律曰：「君因我降，與君為兄弟；今不聽吾計，后雖復欲見我，尚可得乎？」武罵律曰：「汝為人臣子，不顧恩義，畔主背親，為降虜于蠻夷，何以女為見？且單于信女，使決人死生，不平心持正，反欲斗兩主觀禍敗。南越殺漢使者，屠為九郡；宛王殺漢使者，頭縣北闕；朝鮮殺漢使者，即時誅滅。獨匈奴未耳。若知我不降明，欲令兩國相攻，匈奴之禍，從我始矣！」律知武終不可脅，白單于。單于愈益欲降之。乃幽武置大窖中，絕不飲食。天雨雪。武臥，嚙雪與旃毛并咽之，數日不死。匈奴以為神，乃徙武北海上無人處，使牧羝。羝乳，乃得歸。別其官屬常惠等，各置他所。

wǔ jì zhì hǎi shàng，lǐn shí bù zhì，jué yě shǔ qù chè shí ér shí zhī。zhàng hàn jié mù yáng，wò qǐ cāo chí，jié máo jǐn luò。jī wǔliù nián，chán yú dì yú qián wáng yì shè hǎi shàng。wǔ néng wǎng fǎng jiǎo，qíng gōng nǔ，yú qián wáng ài zhī，gěi qí yī shí。sān suì yú，wáng bìng，cì wǔ mǎ chùfú nìqióng lú。wáng sǐ hòu，rén zhòng xǐ qù。qí dōng，dīng lìng dào wǔ niú yáng，wǔ fù qióng è。

武既至海上，廩食不至，掘野鼠去屮實而食之。杖漢節牧羊，臥起操持，節旄盡落。積【第5句】：六年，單于弟于靬王弋射海上。武能網紡繳，檠弓弩，于靬王愛之，給其衣食。三歲余，王病，賜武馬畜、服匿、穹廬。王死后，人眾徙去。其冬，丁令盜武牛羊，武復窮厄。

chū，wǔ yǔ lǐ líng jù wèi shì zhōng。wǔ shǐ xiōng nú míng nián，líng jiàng，bù gǎn qiú wǔ。jiǔ zhī，chán yú shǐ líng zhì hǎi shàng，wèi wǔ zhì jiǔ shè lè。yīn wèi wǔ yuē: chán yú wén líng yǔ zi qīng sù hòu，gù shǐ líng lái shuō zú xià，xū xīn yù xiāng dài。zhōng bù dé guī hàn，kōng zì kǔ wáng rén zhī dì，xìn yì ān suǒ jiàn hū?qián zhǎng jūn wèi fèng chē，cóng zhì yōng yù yáng gōng，fú niǎn xià chú，chù zhù，zhé yuán，hé dà bù jìng，fú jiàn zì wěn，cì qián èr bǎi wàn yǐ zàng。rú qīng cóng cí hé dōng hòu tǔ，huàn qí yǔ huáng mén fù mǎ zhēng chuán，tuī duò fù mǎ hé zhōng，nì sǐ，huàn qí wáng。zhào shǐ rú qīng zhú bǔ。bù dé，huáng kǒng yǐn yào ér sǐ。lái shí tài fū rén yǐ bù xìng，líng sòng zàng zhì yáng líng。zi qīng fù nián shào，wén yǐ gèng jià yǐ。dú yǒu nǚ dì èr rén，liǎng nǚ yī nán，jīn fù shí yú nián，cún wáng bù kě zhī。rén shēng rú zhāo lù，hé jiǔ zì kǔ rú cǐ?líng shǐ jiàng shí，hū hū rú kuáng，zì tòng fù hàn jiā yǐ lǎo mǔ xì bǎo gōng。zi qīng bù yù jiàng，hé yǐ guò líng?qiě bì xià chūn qiū gāo，fǎ lìng wáng cháng，dà chén wáng zuì yí miè zhě shù shí jiā，ān wēi bù kě zhī。zi qīng shàng fù shuí wèi hū?yuàn tīng líng jì，wù fù yǒu yún!

初，武與李陵俱為侍中。武使匈奴明年，陵降，不敢求武。久之，單于使陵至海上，為武置酒設樂。因謂武曰：「單于聞陵與子卿素厚，故使陵來說足下，虛心欲相待。終不得歸漢，空自苦亡人之地，信義安所見乎？前長君為奉車，從至雍棫陽宮，扶輦下除，觸柱，折轅，劾大不敬，伏劍自刎，賜錢二百萬以葬。孺卿從祠河東後土，宦騎與黃門駙馬爭船，推墮駙馬河中，溺死，宦騎亡。詔使孺卿逐捕。不得，惶恐飲藥而死。來時太夫人已不幸，陵送葬至陽陵。子卿婦年少，聞已更嫁矣。獨有女弟二人，兩女一男，今復十余年，存亡不可知。人生如朝露，何久自苦如此？陵始降時，忽忽如狂，自痛負漢；加以老母系保宮。子卿不欲降，何以過陵？且陛下春秋高，法令亡常，大臣亡罪夷滅者數十家，安危不可知。子卿尚復誰為乎？愿聽陵計，勿復有云！」

wǔ yuē: wǔ fù zǐ wáng gōng dé，jiē wèi bì xià suǒ chéng jiù，wèi liè jiāng，jué tōng hóu，xiōng dì qīn jìn，cháng yuàn gān nǎo tú dì。jīn dé shā shēn zì xiào，suī méng fǔ yuè tāng huò，chéng gān lè zhī。chén shì jūn，yóu zǐ shì fù yě。zi wèi fù sǐ，wáng suǒ hèn，yuàn wú fù zài yán。líng yǔ wǔ yǐn shù rì，fù yuē: zi qīng，yī tīng líng yán。wǔ yuē: zì fēn yǐ sǐ jiǔ yǐ!wáng bì yù jiàng wǔ，qǐng bì jīn rì zhī huān，xiào sǐ yú qián!líng jiàn qí zhì chéng，kuì rán tàn yuē: jiē hū!yì shì!líng yǔ wèi lǜ zhī zuì shàng tōng yú tiān!yīn qì xià zhān jīn，yǔ wǔ jué qù。

武曰：「武父子亡功德，皆為陛下所成就，位列將，爵通侯，兄弟親近，常愿肝腦涂地。今得殺身自效，雖蒙斧鉞湯鑊，誠甘樂之。臣事君，猶子事父也。子為父死，亡所恨，愿無復再言。」陵與武飲數日，復曰：「子卿，壹聽陵言。」武曰：「自分已死久矣！王必欲降武，請畢今日之歡，效死于前！」陵見其至誠，喟然嘆曰：「嗟呼！義士！陵與衛律之罪上通于天！」因泣下沾衿，與武決去。

líng è zì cì wǔ，shǐ qí qī cì wǔ niú yáng shù shí tóu。hòu líng fù zhì běi hǎi shàng，yǔ wǔ: qū tuō bǔ dé yún zhōng shēng kǒu，yán tài shǒu yǐ xià lì mín jiē bái fú，yuē: shàng bēng。wǔ wén zhī，nán xiāng hào kū，ōu xuè，dàn xī lín。shù yuè，zhāo dì jí wèi。shù nián，xiōng nú yǔ hàn hé qīn。hàn qiú wǔ děng。xiōng nú guǐ yán wǔ sǐ。hòu hàn shǐ fù zhì xiōng nú。cháng huì qǐng qí shǒu zhě yǔ jù，dé yè jiàn hàn shǐ，jù zì chén dào。jiào shǐ zhě wèi chán yú yán: tiān zǐ shè shàng lín zhōng，dé yàn zú yǒu xì bó shū，yán wǔ děng zài mǒu zé zhōng。shǐ zhě dà xǐ，rú huì yǔ yǐ ràng chán yú。chán yú shì zuǒ yòu ér jīng，xiè hàn shǐ yuē: wǔ děng shí zài。yú shì lǐ líng zhì jiǔ hè wǔ yuē: jīn zú xià hái guī，yáng míng yú xiōng nú，gōng xiǎn yú hàn shì，suī gǔ zhú bó suǒ zài，dān qīng suǒ huà，hé yǐ guò zi qīng!líng suī nú qiè，lìng hàn qiě shì líng zuì，quán qí lǎo mǔ，shǐ de fèn dà rǔ zhī jī zhì，shù jī hū cáo kē zhī méng。cǐ líng sù xī zhī suǒ bù wàng yě!shōu zú líng jiā，wèi shì dà lù，líng shàng fù hé gù hū?yǐ yǐ!lìng zǐ qīng zhī wú xīn ěr!yì yù zhī rén，yī bié zhǎng jué!líng qǐ wǔ，gē yuē: jìng wàn lǐ xī dù shā mù，wèi jūn jiāng xī fèn xiōng nú。lù qióng jué xī shǐ rèn cuī，shì zhòng miè xī míng yǐ tuí，lǎo mǔ yǐ sǐ，suī yù bào ēn jiāng ān guī?

陵惡自賜武，使其妻賜武牛羊數十頭。后陵復至北海上，語武：「區脫捕得云中生口，言太守以下吏民皆白服，曰：『上崩。』」武聞之，南鄉號哭，歐血，旦夕臨。數月，昭帝即位。數年，匈奴與漢和親。漢求武等。匈奴詭言武死。后漢使復至匈奴。常惠請其守者與俱，得夜見漢使，具自陳道。教使者謂單于言：「天子射上林中，得雁足有系帛書，言武等在某澤中。」使者大喜，如惠語以讓單于。單于視左右而驚，謝漢使曰：「武等實在。」于是李陵置酒賀武曰：「今足下還歸，揚名于匈奴，功顯于漢室，雖古竹帛所載，丹青所畫，何以過子卿！陵雖駑怯，令漢且貰陵罪，全其老母，使得奮大辱之積志，庶幾乎曹柯之盟。此陵宿昔之所不忘也！收族陵家，為世大戮，陵尚復何顧乎？已矣！令子卿知吾心耳！異域之人，壹別長絕！」陵起舞，歌曰：「徑萬里兮度沙幕，為君將兮奮匈奴。路窮絕兮矢刃摧，士眾滅兮名已隤，老母已死，雖欲報恩將安歸？」

líng qì xià shù xíng，yīn yǔ wǔ jué。chán yú zhào huì wǔ guān shǔ，qián yǐ jiàng jí wù gù，fán suí wǔ hái zhě jiǔ rén。wǔ yǐ shǐ yuán liù nián chūn zhì jīng shī，zhào wǔ fèng yī tài láo yè wǔ dì yuán miào，bài wèi diǎn shǔ guó，zhì zhōng èr qiān dàn，cì qián èr bǎi wàn，gōng tián èr qǐng，zhái yī qū。cháng huì xú shèng zhào zhōng gēn jiē bài wèi zhōng láng，cì bó gè èr bǎi pǐ。qí yú liù rén，lǎo guī jiā，cì qián rén shí wàn，fù zhōng shēn。cháng huì hòu zhì yòu jiāng jūn，fēng liè hóu，zì yǒu chuán。wǔ liú xiōng nú fán shí jiǔ suì，shǐ yǐ qiáng zhuàng chū，jí hái，xū fà jǐn bái。

陵泣下數行，因與武決。單于召會武官屬，前以降及物故，凡隨武還者九人。武以始元六年春至京師，詔武奉一太牢謁武帝園廟，拜為典屬國，秩中二千石，賜錢二百萬，公田二頃，宅一區。常惠徐圣趙終根皆拜為中郎，賜帛各二百匹。其余六人，老歸家，賜錢人十萬，復終身。常惠后至右將軍，封列侯，自有傳。武留匈奴凡十九歲，始以強壯出，及還，須發盡白。